फेरी किन भन्छौ

तिमि बिना पनित म बचेकै थिए

दुख सुख जे भएनी हासेकै थिए

फेरी किन भन्छौ,

चाडै रिसाउने छ बानी मेरो

बाटो पनि आखिर छ बेग्लै हाम्रो

तिमि नहुदनी आकाशमा जुन थिए

दिन अनि रात दुबैनै हुन्थे

फेरी किन भन्छौ,

म बिना तिमि बच्न सिक

टाढा म हुदा हास्न सिक

भुल्न तिमीलाई नखोजेको हैन

जानी जानी माया लागको नि हैन

फेरी किन भन्छौ,

रिशाए भने म कहिले फर्कन

धम्कि त्यो आनेक दिन्छौ किन

0 thoughts on “फेरी किन भन्छौ”

    1. Dhanybaad………mr. maharjan ji. mann ko pida kashaile ni bujdaina bhanda pani, mann ko pida bujhne kammai matra huncha bhanda thik hola, haina ra?!

  1. म बिना पनि बच्नु नै पर्छ

    दु:ख पर्द पनि हासनु पर्छ

    न रिसआउ भन्नु त सलाहो

    बाटो आलग भन्ने त हल्ला हो

    म न हुँदा आकास मा जुन त थीयो होला

    तर त्यो पुर्नेको चन्द्र पकै थेयन

    दिन आनी रात त थेयो होल तर कशै को साथ थीयन होला

    हा हा हा

    1. मेरो कविता हप्तामा एक चोटी, शुक्रबार, प्रकाशित हुन्छ!:)

  2. म बिना त तिमि बाचेउ नै

    तिमि बिनाका मेरा पल सोधन

    म बिना त तिमि हासेउ नै

    तिमि बिनाका मेरा आसु हेरन

    तिमीलाई त क हझारौ पायेउ म जस्ता

    तर तिमीमा बसेका मेरा मायालाई बुझन

    सुन्दै छु तिमि त अहिले हर्षमा नाचेकी छेउ रे

    म भित्रको तिम्रो मिठो तस्बिरलाई चिन्ने कोसिस गरन

    थाहा छ मलाई तिमि अब मेरी होइनौ

    तिम्रा सबै अस्तितो अर्कै म लुकेका छन्

    तर पनि म तिमीमा नै थिय , तिमीमा नै हुन्छु

    मात्र तिम्रो प्रतिछा मा

    1. बाहिरी हासो त देखाउनै पर्यो

      जीवन रहुन्जेल बच्नुनै पर्यो

      को कति खुसि, को कत्ति दुखि

      जान्नलाई त मिटरनै चाहिन्छ

      तिम्रो मायालाई नबुझेकोत पकै हैन

      तर वास्ताबिक्ता पनि त मान्नै पर्यो

      नाचेको कुरो सुन्ने मान्छेले,

      सुनौत कहिले म रोएको!?

      जिन्दगि जिउने होडबाजीमा,

      आफुले आफैलाई भुल्नु पर्यो

      त्यो तस्बिर मेरो च्यातिदेउ

      बिझेको कडा अब निकाल्नु पर्यो

      स्वार्थी हुन्छन सबै जना,

      तिमीलेनै आफुलाई समेट्नु पर्यो

      मेरो प्रतिछा नगर बिन्ति

      प्रतिछामा छु म अरु कसैको!

Leave a Reply to Not a poetCancel reply